Normalde ayak, yürüme veya ayakta durma sırasında şoku absorbe etmeye ve ağırlığı eşit şekilde dağıtmaya yardımcı olan bağlar, tendonlar ve kaslar tarafından desteklenen kemerli bir yapıya sahiptir. Ancak bu destekleyici yapılar zayıfladığında veya hasar gördüğünde kemer çökebilir ve kemerlerin düşmesine neden olabilir.
Düşmüş kemerler, ayak ağırlık taşımadığında kemerin görülebildiği ancak ayakta dururken çöktüğü esnek olabilir veya ayak ağırlık taşımadığında bile kemerin düz kaldığı durumlarda sert olabilir.
Düşen kemerlerin nedenleri şunları içerebilir:
1. Genetik:Bazı bireyler, ayaklarının ve bağ dokularının yapısından dolayı, kalıtsal olarak ayak tabanlarının düşmesine yatkın olabilir.
2. Yaşa bağlı değişiklikler:İnsanlar yaşlandıkça ayaklardaki bağlar ve tendonlar elastikiyetini ve gücünü kaybedebilir, bu da ayak tabanlarının düzleşmesine yol açabilir.
3. Obezite:Aşırı vücut ağırlığı ayaklara ilave baskı uygulayarak ayak kemerlerinin çökmesine neden olabilir.
4. Bazı tıbbi durumlar:Diyabet, artrit ve sinir hasarı gibi durumlar ayaklardaki kasları ve bağları etkileyerek ayak tabanlarının düşmesine neden olabilir.
5. Yaralanma veya travma:Bir yaralanma sonucu ayaktaki kemiklerin, bağların veya tendonların hasar görmesi, ayak kemerinin çökmesine neden olabilir.
Düşen kemerler ayak ağrısı, yürürken veya ayakta dururken rahatsızlık, ayaklarda veya ayak bileklerinde şişlik ve ayakkabılarda anormal aşınma ve yıpranma gibi çeşitli semptomlara neden olabilir. Bazı vakalarda ciddi derecede düşmüş kemerler duruş ve yürüyüşü de etkileyerek dizlerde, kalçalarda veya sırtta ağrıya neden olabilir.
Düşen kemerlerin tedavisi, ortotik cihazlar (özel yapım ayakkabı ekleri), kasları güçlendirmek ve esnekliği artırmak için fizik tedavi ve gerekirse kilo kaybı gibi konservatif önlemleri içerebilir. Ağır vakalarda arkı düzeltmek için ameliyat önerilebilir.