"Yüz eğimi" terimi genellikle sedimanter havzalar bağlamında kullanılır ve burada bir havza boyunca sediman türleri ve özelliklerindeki yanal değişimi tanımlar. Örneğin, sığ su, kıyıya yakın ortam ile daha derin su, açık deniz ortamı arasında bir yüz eğimi mevcut olabilir. Sediman kıyıya yakın bölgeden açık deniz alanına taşınırken, dokusu, bileşimi ve sedimanter yapıları enerji koşullarındaki, su derinliğindeki ve sediman kaynağındaki değişikliklere bağlı olarak kademeli olarak değişebilir.
Yüz eğimlerinin incelenmesi, tortul havzaların paleocoğrafyasını (antik coğrafya) anlamak ve çökelme tarihlerini yorumlamak için önemlidir. Jeologların geçmiş ortamları yeniden yapılandırmasına ve havzayı şekillendiren süreçleri tanımlamasına yardımcı olur. Yüz eğimleri aynı zamanda yeraltı jeolojisindeki yanal değişimleri tahmin etmek için de kullanılabilir; bu da kaynak araştırmaları ve rezervuar karakterizasyonu açısından etkileri vardır.