1800'lerde ameliyatın nasıl yapıldığına dair genel bir bakış:
* Ameliyat öncesi bakım: Ameliyattan önce hastalara bağırsaklarını temizlemesi için müshil ve rahatlamalarına yardımcı olması için sakinleştirici veriliyordu. Herhangi bir anestezi verilmediğinden işlem sırasında bilinci tamamen açıktı.
* Cerrahi aletler: 1800'lü yıllarda kullanılan cerrahi aletler kaba ve basitti. Bunların arasında neşterler, testereler, forsepsler ve hemostatlar vardı.
* Cerrahi teknik: Cerrahlar deride büyük bir kesi yapar ve ardından aletlerini kullanarak hastalıklı dokuyu çıkarırlardı. Kanamayı durdurmak için sıklıkla dağlama kullanırlardı.
* Ameliyat sonrası bakım: Ameliyattan sonra hastalar genellikle ameliyattan sonra iyileşmekte olan diğer hastalarla aynı odada bırakıldı. Onlara çok az ağrı kesici verildi ve enfeksiyon riski altındaydılar.
1800'lü yıllarda ameliyat nedeniyle ölüm oranı yüksekti. Hastaların %50'ye yakınının ameliyatın komplikasyonlarından öldüğü tahmin edilmektedir.
1800'lü yıllarda cerrahinin en sık görülen komplikasyonlarından bazıları şunlardır:
* Kanama: Cerrahların kanamayı durdurmanın iyi bir yolu yoktu, bu nedenle hastalar sıklıkla kan kaybından ölüyordu.
* Enfeksiyon: 1800'lü yıllarda antibiyotik yoktu, bu nedenle hastalar genellikle ameliyattan sonra enfeksiyon kapıyordu.
* Ağrı: Ameliyat sırasında hastalara herhangi bir anestezi verilmediği için dayanılmaz ağrılar oluştu.
* Şok: Ameliyat travması hastaların şoka girmesine neden olabilir ve bu da ölümle sonuçlanabilir.
* Organ hasarı: Cerrahlar bazen ameliyat sırasında yanlışlıkla organlara zarar verebilir.
Risklere rağmen, ciddi tıbbi sorunları olan hastalar için ameliyat genellikle tek seçenekti. 1800'lü yıllarda cerrahi gelişmeye ve gelişmeye başladı ve zamanla daha güvenli ve etkili bir prosedür haline geldi.