1. Organizasyon: Kalp, kalp kası lifleri, bağ dokusu, kan damarları ve sinirler dahil olmak üzere çeşitli dokulardan oluşur. Bu dokular atriyumlar, ventriküller, kapakçıklar ve koroner arterler gibi farklı odacıklar ve yapılar halinde düzenlenmiştir. Bu düzenli düzenleme kalbin fonksiyonlarını verimli bir şekilde yerine getirmesini sağlar.
2. Özel İşlev: Kalbin temel işlevi oksijenli kanı tüm vücuda pompalamak ve vücuttan oksijensiz kanı almaktır. Kalbin odacıkları ve kapakçıklarının koordineli kasılmaları, kanın etkili bir şekilde dolaşmasını sağlar, oksijen ve besinlerin tüm vücut dokularına iletilmesini ve atık ürünlerin uzaklaştırılmasını sağlar.
3. Öz Düzenleme: Kalbin, kalp pili hücreleri adı verilen özel hücreler aracılığıyla aktivitesini düzenleme konusunda kendine özgü bir yeteneği vardır. Bu hücreler kalbin ritmik ve senkronize bir şekilde kasılmasına neden olan elektriksel uyarılar üretir. Bu kendi kendini düzenleyen mekanizma, kalbin dış kontrol olmaksızın tutarlı ve uygun bir pompalama hızını sürdürmesini sağlar.
4. Diğer Sistemlerle Etkileşim: Kalp, dolaşım sistemi, solunum sistemi ve sinir sistemi gibi diğer organ sistemleriyle birlikte çalışır. Egzersiz veya dinlenme gibi çeşitli aktiviteler sırasında vücudun taleplerini karşılamak için pompalama hızını ve kan akışını ayarlayarak bu sistemlerdeki sinyallere ve değişikliklere yanıt verir.
5. Canlılık: Kalp yaşam için gereklidir. İşleyen bir kalp olmadan vücut gerekli oksijeni ve besinleri alamayacaktır, bu da diğer organ ve sistemlerin arızalanmasına ve sonunda arızalanmasına yol açacaktır. Kalbin fonksiyonunun hayati ve sürekli doğası, bir organın tanımlayıcı bir özelliğidir.
Dolayısıyla kalp, organize yapısı, kendine özgü fonksiyonu, kendi kendini düzenlemesi, diğer sistemlerle olan etkileşimi ve yaşamın sürdürülmesindeki hayati rolü nedeniyle organ kriterlerini karşılamaktadır.