1. Akciğerlerdeki Gaz Değişimi :Akciğerlerin içinde, alveol adı verilen küçük hava keseleri, solunan oksijen ile solunan karbondioksit arasındaki gaz değişiminden sorumludur.
2. Yayılma :Kan dolaşımındaki karbondioksit difüzyon süreciyle alveollere doğru hareket eder. Bunun nedeni, alveollere kıyasla kanda daha yüksek bir karbondioksit konsantrasyonunun bulunmasıdır.
3. Basınç Değişimi :Nefes alma sırasında diyafram ve kaburgalar arası kaslar kasılarak göğüs boşluğunu genişletir ve akciğerlerdeki hava basıncını düşürür. Bu basınç farkı, karbondioksitin kandan alveollere hareketini kolaylaştıran bir eğim yaratır.
4. Nefes verme :Karbondioksit alveollere girdiğinde diyafram ve interkostal kaslar gevşer, göğüs boşluğunun hacmi azalır ve akciğerlerdeki hava basıncı artar. Bu basınç değişikliği, karbondioksit bakımından zengin havanın akciğerlerden solunum yolları yoluyla dışarı atılmasına neden olur.
5. Kana Geri Nakil :Karbondioksit bakımından zengin hava daha sonra burun veya ağız yoluyla atmosfere verilir. Eş zamanlı olarak taze oksijen de solunur ve bu oksijen sonunda kan dolaşımına karışır.
6. Yönetmelik :Solunum hızı ve derinliği, beyindeki solunum merkezi de dahil olmak üzere çeşitli mekanizmalar tarafından düzenlenir. Bu mekanizmalar, kan dolaşımında optimal oksijen ve karbon dioksit dengesini korurken karbondioksitin akciğerlerden etkili bir şekilde uzaklaştırılmasını sağlar.
7. Bikarbonat Tampon Sistemi :Direkt difüzyonun yanı sıra bikarbonat tampon sistemi sayesinde bir miktar karbondioksit de kandan uzaklaştırılır. Bu, karbondioksitin karbonik asit ve bikarbonat iyonlarına dönüştürülmesini içerir ve bu da kandaki pH dengesinin korunmasına yardımcı olur.
Genel olarak, karbondioksitin akciğerlerden uzaklaştırılması süreci vücuttaki gazların uygun dengesinin korunması için çok önemlidir. Oksijen vücut dokuları tarafından alınırken, hücresel solunumun atık ürünü olan karbondioksitin etkili bir şekilde ortadan kaldırılmasını sağlar.