Allopatik tıp dünyada en yaygın olarak uygulanan tıbbi sistemdir ve bilimsel araştırma ve kanıta dayalı uygulama ilkelerine dayanmaktadır. Tıbbi geçmişin toplanması, fizik muayenelerin yapılması, laboratuvar testlerinin ve görüntüleme çalışmalarının kullanılması ve uygun olduğunda ilaçların reçetelenmesi veya cerrahi prosedürlerin önerilmesi de dahil olmak üzere hastalıkların teşhis ve tedavisine yönelik sistematik bir yaklaşımı içerir.
Allopatik tıbbın temel özelliklerinden bazıları şunlardır:
1. Bilimsel Temel :Allopatik tıp, klinik çalışmalar ve kontrollü çalışmalarla desteklenen tedaviler ile bilimsel kanıtlara ve araştırmalara dayanmaktadır.
2. Bireyselleştirilmiş Tedavi :Allopatik tıp, tedavileri her kişinin özel ihtiyaçlarına ve koşullarına göre uyarlamak için yaş, tıbbi geçmiş ve yaşam tarzı gibi bireysel hasta faktörlerini dikkate alır.
3. Farmakolojik ve Cerrahi Müdahaleler :Allopatik tıp sıklıkla semptomları tedavi etmek veya kronik durumları yönetmek için ilaçların (ilaçların) kullanımını ve gerektiğinde cerrahi müdahaleleri içerir.
4. Belirtilere ve Temel Sebeplere Odaklanma :Allopatik tıp, bir hastalığın hem acil belirtilerini hem de altta yatan nedenleri veya hastalık süreçlerini ele almayı amaçlar.
5. Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp (TAT) ile Entegrasyon :Son yıllarda allopatik tıp, hasta refahını destekleme konusunda umut vaat eden tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulamalarının entegrasyonuna yönelik artan bir açıklık göstermiştir.
Tüm tıbbi sistemlerin veya uygulamaların allopatik tıp kategorisine girmediğini belirtmek önemlidir. Ayurveda, geleneksel Çin tıbbı veya homeopati gibi bazı alternatif veya geleneksel tıp sistemleri farklı felsefi ve terapötik yaklaşımlara sahiptir ve allopatik olarak kabul edilmez.
Allopatik terimi bazen, yalnızca belirli semptomları tedavi etmek yerine, kişiyi, yaşam tarzını ve çevresini bir bütün olarak dikkate alan sağlığa daha bütünsel bir yaklaşıma odaklanan bütünsel veya alternatif tıpla çelişir.