1. Fordyce noktaları: Bunlar penisin gövdesinde veya başında ve testislerde görülebilen küçük, zararsız ve genellikle ağrısız şişlikler veya noktalardır. Genellikle beyaz renktedirler ve yağ bezlerinden oluşurlar. Fordyce lekeleri anatomide normal bir varyasyondur ve herhangi bir tedavi gerektirmez.
2. Keratoz pilaris: Skrotum da dahil olmak üzere ciltte küçük, sert, beyaz veya kırmızı şişliklerin oluşmasına neden olan bir cilt rahatsızlığı. Genellikle kuru ciltle ilişkilendirilen iyi huylu bir durumdur ve nemlendiriciler ve eksfoliasyonla tedavi edilebilir.
3. Liken sklerozu: Skrotum da dahil olmak üzere vücudun farklı bölgelerini etkileyebilen kronik bir cilt rahatsızlığı. Kaşıntı ve potansiyel rahatsızlığın yanı sıra ciltte beyaz, pullu lekeler veya lekeler ile karakterizedir. Tedavi topikal ilaçları ve yaşam tarzı değişikliklerini içerebilir.
4. Cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar (CYBE): Genital siğiller gibi cinsel yolla bulaşan bazı enfeksiyonlar, testislerde veya cinsel organların diğer bölgelerinde beyaz veya inci gibi şişliklerin, siğillerin veya lekelerin oluşmasına neden olabilir. Ciddi sağlık etkileri olabileceğinden, CYBE'lerin değerlendirilmesi ve tedavi edilmesi önemlidir.
5. Kabarcıklar: Bazen skrotumda irin veya sıvıyla dolu kabarcıklar görünebilir. Bunlar, genital herpes'e neden olan herpes simpleks virüsü (HSV) gibi cilt enfeksiyonları veya durumlarının veya egzama gibi cilt hastalıklarının bir sonucu olabilir.
6. Cilt alerjileri veya tahrişleri: Sabun, deterjan veya yağlayıcılar gibi belirli ürün veya maddelere karşı alerjik reaksiyonlar veya hassasiyetler, testislerde beyaz veya kırmızımsı lekelere veya döküntülere yol açabilir.
7. Diğer enfeksiyonlar: Bakteriyel, fungal veya viral enfeksiyonlar skrotumda beyaz lekelere veya lekelere neden olabilir. Bu tür enfeksiyonlara kaşıntı, ağrı veya akıntı eşlik edebilir.
Beyaz lekeler de dahil olmak üzere cinsel organlarınızın görünümünde olağandışı değişiklikler fark ederseniz dermatolog veya ürolog gibi bir sağlık uzmanına danışmanız önemlidir. Sebebi doğru bir şekilde teşhis edebilir ve uygun tedavi veya yönetim seçeneklerini önerebilirler. Tıbbi tavsiye olmadan kendi kendine teşhis ve tedavi riskli olabilir ve doğru bakımın alınmasını geciktirebilir.