OPLL veya Ossified Posterior Longitudinal Ligament, omurganın servikal omurgasına paralel uzanan ligament ossifikasyonları nedeniyle sıkıştırıldığı genel bir hastalığı tarif eder. Bu ossifikasyonlar kemik mahmuzları veya zaman içinde giderek kötüleşen ligamanın genel kalınlaşması şeklinde olabilir. Omurganın sıkıştırılması, hastaları ilaç değerlendirmesi yapmaya iten bir dizi belirtiye yol açar.
Tanımlama
"Hindistan'daki Silahlı Kuvvetler Tıp Dergisi", bu hastalığın klinik tanımlamasının genellikle ancak belirtiler kronik bir ağrı evresine ilerlemiştir. Disk çıkıntıları gibi diğer yaygın spinal yaralanmaların ekarte edilmesi için detaylı X-ışınları ve Manyetik Rezonans Görüntüleme veya MRG yapılmalıdır. Spinal kanalın ölçülmesi çoğu hastada OPLL'nin teşhisine yardımcı olur. 10 mm'den daha az bir kanal çapının ciddi bir servikal stenoz şekli olarak kabul edilirken, 10 ila 13 mm arasında bir çapın hafif bir stenoz şekli olduğu düşünülür. OPLL'in kesin tanısını zorlaştıran bu stenoza disk çıkıntılarına sıklıkla eşlik edebilir.
Belirtiler
Belirtiler hastadan hastaya değişir; bununla birlikte, "Beyin Cerrahisi Odağı" nda bildirilen en yaygın semptomlar kronik boyun ağrısı ve ekstremitelerin iki veya daha fazlasında karıncalanma veya uyuşukluk hissidir. Cerrahi düzeltme olmadan, semptomlar kısmi veya tam felce ve bedensel fonksiyon kontrolü kaybına ilerler. Her ne kadar OPLL akut travmadan sonra kendini gösterebilse de, semptomların başlangıcı sıklıkla kademelidir ve genellikle 40'lı yılların ortalarında başlar.
"Nöroşirürji Odak" Kuzey Amerika'daki hastaların yüzde 25'inin Omurilik yaralanmaları var da OPLL gelişir. OPLL'li hastaların çoğu, iki ila dört arasında servikal vertebra arasındaki spinal kanalın kalınlaşması ve kapanması gösterir. OPLL hastalarının sadece yüzde 30'unda lomber veya torasik bölgelerde omurilik kompresyon yaralanmaları vardır.
Geleneksel Tedaviler
Geleneksel OPLL tedavileri hastalığın şiddetine bağlıdır. Birincil işlem seçenekleri, tüm disklerin çıkarılmasını, disklerin füzyonunu ve kalan disklerin sıkışmasını önlemek için metal plakaların yerleştirilmesini gerektirir. Bu tedavilerin tümü hastanede uzun süre kalmayı gerektirir ve çok yüksek risklidir. Hasta kayda değer bir hareket açıklığı kaybeder ve daha fazla sorun ortaya çıksa bile ikinci bir ameliyat genellikle mümkün olmaz.
Dr. Jho Minimal İnvaziv Nöroşirürji Enstitüsü'nden Jho, bu durumun tedavisi için yeni bir tekniğe öncülük etti. Jho prosedürü, omurilik kanalını, yalnızca omurilik kanalına çıkıntı yapan kemiği kaldıran daha az istilacı bir prosedürle genişletir. İyileşme süresi çok daha hızlıdır ve hastanın hareket aralığı teşhis testi tamamlandıktan sonra bozulmadan kalır. Bu ameliyat sadece bir gecelik ziyaret gerektirdiğinden, gelişen veya daha fazla kemik mahmuzu düzeltmek veya diğer kemik mahmuzu yerlerini düzeltmek için geri dönüş olasılığı göz korkutucu veya riskli değildir.